ماهیت فاضلاب بیمارستانی
در کل فاضلاب‌های بیمارستانی به دلیل وجود پاتوژن‌های مختلف، فلزات سنگین و ترکیبات شیمیایی دارویی، ترکیبات کلردار و دترجنت در خود دارای اهمیت ویژه‌ای می‌باشند.
ازآنجاکه بیمارستان محل درمان بوده بنابراین منطقی به نظر می‌رسد که فاضلاب، حاوی مقدار زیادی پاتوژن باشد، فلزات سنگین هم چون جیوه و نقره نیز در برخی از مراحل درمان استفاده می‌‌شوند که خواه‌وناخواه به فاضلاب راه پیدا می‌کنند و خیلی از ترکیبات شیمیایی – دارویی که در فرآیند تشخیص و درمان از آن‌ها استفاده می‌شود بدون تغییر و یا با اندک تغییری از بدن بیمار دفع می‌شود.
از کلر و ترکیبات آن نیز برای گندزدایی فاضلاب و از بین بردن پاتوژن‌ها استفاده گسترده‌ای می‌شود و دترجنت نیز در وسعت زیادی از بیمارستان جهت گندزدایی سطوح و وسایل و … کاربرد دارد.
آنتروویروس‌ها مقدار زیادی در فاضلاب وجود دارند. حضور آن‌ها، به‌عنوان آلودگی ویروسی آب، در پساب‌های بیمارستانی نشانگر حضور ویروس‌های دیگر است. این ترشحات مایع، مستقیماً از طریق لوله‌های فاضلاب آزمایشگاه و به‌صورت کلی بیمارستان به شبکه فاضلاب روی شهری راه می‌یابد و با انجام فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی در تصفیه فاضلاب تغییری در آن‌ها ایجاد نمی‌شود.دریافت ماهیت پسماند بیمارستانی باعث تسهیل در امر تصفیه فاضلاب بیمارستان می‌شود.
فاضلاب‌های بیمارستانی که سبب تشدید آلودگی می‌شود حاوی ترکیبات کلردار و یا فلزات سنگینی مانند جیوه و نقره است. مقدار COD گزارش‌شده در برخی از پساب‌های بیمارستانی به ترتیب برابر ۷۰۰ تا ۱۹۰۰ میلی‌گرم در لیتر است. میزان ترکیبات AOX (ترکیبات هالوژنه) موجود در فاضلاب‌های بیمارستانی نسبتاً بالا است، به صورتی که در بخش مرکزی یک بیمارستان شیکاگو میزان آن‌ها تا ۱۰ میلی‌گرم در لیتر رسیده است.
این ترکیبات تجزیه‌پذیری خوبی ندارند و رفتارهای جذبی خوبی نیز از خود نشان نمی‌دهند و بیشترین جرم AOX جداشده از پساب‌های بیمارستانی مربوط به صفحات آزمایش X-ray, حلال‌ها گندزداها، پاک‌کننده‌ها و داروهای کلردار است. مطالعات انجام‌گرفته بر روی بیمارستان‌های آلمان نشان داده است که غلظت این ترکیبات در پساب خروجی بخش‌های ویژه حدود ۱۳/۰ تا ۹۴% میلی‌گرم در لیتر است، درصورتی‌که این مقدار برای پساب خروجی کل بیمارستان بسیار بیشتر است.
غلظت ترکیبات AOX در بخش مرکزی بیمارستان‌های فرانسه در بین ۳۸% تا ۲۴% میلی‌گرم در لیتر است. معمولاً درصد مشارکت داروها در میزان ترکیبات AOX خروجی از پساب‌های بیمارستانی کمتر از ۱۱ درصد است. البته باید این را ذکر کرد که میزان ترکیبات AOX در ادرار افراد بیمار بسیار پایین است. این مقدار معمولاً برابر با ۱/۰ میلی‌گرم در لیتر و ۲/۰ میلی‌گرم در لیتر است. به‌واسطه اثر ترقیق، تأثیر این عوامل خروجی از افراد بیمار بسیار ناچیز است.