حذف الاینده های حاصل از گاز دودکش ها

حذف الاینده های حاصل از گاز دودکش ها

در سال های اخیر طرح های حذف آلاینده های حاصل از گازهای دودکش واحدهای صنعتی برای رسیدن به استاندارد کیفیت هوای محیط بسیار مورد توجه قرار گرفته است. احتراق سوخت های فسیلی منجر به انتشار آلاینده های مختلف نظیر گرد و غبار، SO2, CO2 , NOx ، CO ، VOC و غیره می شود.

این آلاینده ها برای محیط زیست و سلامت انسان مضر است. NOx و SO2 منجر به بارش باران های اسیدی شده و ترکیبات VOC باعث تشکیل دود فتو شیمیایی و همچنین باعث تخریب لایه ازن می شود و برخی از VOC ها هم عامل ایجاد سرطان و جهش ژنی است.

روش های متداول برای کاهش آلاینده های گازی شستشوی تر با استفاده از آهک برای حذف SO2 ،احیای کاتالیزوری برای NOx و جذب سطحی برای حذف VOCs است. همه این روش ها فرآیندهای پیچیده شیمیایی بوده و ضایعاتی نظیر فاضلاب ها، کاتالیزورها و جاذب های سطحی مستعمل تولید می کند. بنابراین دستیابی به یک روش موثر برای حذف این ضایعات به صورت همزمان مورد نظر است.

یک فرآیند ۱ فرآیند تابش موج الکترونی موسوم به EBDS شستشوی خشک محسوب می شود که می تواند برای حذف همزمان گازهای SO2 و NOx حاصل از فرآیند احتراق در خروجی دودکش واحدهای صنعتی به خصوص نیروگاه های تولید برق به کار رود.

تحقیقات اولیه در مورد تصفیه گاز دودکش با روش تابش موج الکترونی تقریبا از سال ۱۹۷۰ توسط محققان ژاپنی در انستیتو تحقیقات انرژی اتمی ژاپن شروع شد. تحقیقات تکمیلی در دانشگاه توکیو و در ادامه به وسیله شرکت ژاپنی ابرا (Ebara )دنبال شده و اولین واحد نیمه صنعتی در سال ۱۹۷۷ ساخته شد.

فاز دوم برای تحقیقات وسیع در مورد فرآیند تصفیه گاز دودکش با روش تابش موج الکترونی از سال ۱۹۸۳ در آمریکا و آلمان غربی شروع شد.

۱- Electron – Beam Dry Scrubber نهایتاً با ساخت واحدهای نیمه صنعتی مختلف و تکمیل تجربیات، اولین واحد در اندازه صنعتی برای حذف آلاینده های گازی حاصل از بویلر نیروگاه برق در سال ۱۹۹۹ در چین و در ادامه در کشورهای ژاپن و لهستان احداث گردید.

در این مقاله فرآیند تابش موج الکترونی برای حذف گازهای NOx و SO2 حاصل از فرآیند احتراق سوخت بررسی شده و جنبه های فنی و اقتصادی این فن آوری در مقایسه با فرآیندهای متداول موجود ارزیابی شده است.